λωποδύτης < από το λώπη ή λώπος που σημαίνει ένδυμα και το δύω που σημαίνει βυθίζω,βουτώ (αυτός που κλέβει ρούχα) - λωποδύτης < αρχαία ελληνική λωποδύτης - λωποδύτης αρσενικό - κλέφτης // απατεώνας
................................................ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

....................... "Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!! ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Χαλκίδα: Ο μπόμπιρας που έκανε ιδιοκτήτη μεγάλου πολυκαταστήματος να δακρύσει!



Πέμπτη, 7 Νοεμβρίου 2013 - 11:10:47 πμ


Όλα έγιναν σε μεγάλο πολυκατάστημα στην πόλη. Ο μπόμπιρας είχε βγει με τον πατέρα του για ψώνια όταν σταμάτησε μπροστά από τα ράφια με τα ραδιοσιντί.

"Μπαμπάκα, στο σχολείο μου δεν μπορούμε να ακούσουμε παραμύθια και τραγουδάκια. Θέλω να γίνω καλός μαθητής και να πάω να σπουδάσω." ήταν τα λόγια του μικρού που κοίταξε τον πατέρα του σαν να του έλεγε να το αγοράσει και να το δώσει στο νηπιαγωγείο.

"Δεν έχουμε λεφτά παιδί μου, το εργοστάσιο που δούλευα έκλεισε" ήταν τα λόγια του πατέρα. 
Ο μπόμπιρας δεν επέμενε, άλλωστε μεγάλωσε στις στερήσεις και έμαθε από πολύ μικρή ηλικία να μην τα έχει όλα δικά του. 
Του ζήτησε όμως κάτι που έκανε τον πατέρα να "λυγίσει" από την συγκίνηση. "Θα πω του άγιου Βασίλη να το φέρει. Δεν θέλω δώρο για μένα."

Εκείνη την ώρα περνούσε από το κατάστημα ο Χαλκιδέος ιδιοκτήτης που άκουσε την στιχομυθία. Κοντοστάθηκε και ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια του ακούγοντας τον μικρό μαθητή. Δεν μίλησε, έστριψε 180 μοίρες και πήγε στις υπαλλήλους. Πέρασαν τα λεπτά και η οικογένεια πήγε στο ταμείο για να πληρώσει. Ξαφνικά είδε μία πωλήτρια να πλησιάζει μπαμπά και γιο και να τους δίνει το ραδιοσιντί. 

"Μα δεν έχω χρήματα να το αγοράσω" ήταν τα λόγια του πατέρα."Σας το κάνει δώρο το κατάστημα μας, κύριε" απάντησε η πωλήτρια.

Στην συνέχεια το έβαλε στο κουτί του. Ο μπόμπιρας άρχιζε να ουρλιάζει από την χαρά του. Έτρεξε και το αγκάλιασε, τόσο τρυφερά σαν να έδινε τη ζεστή του αγκαλιά στους γονείς του που παρόλες τις οικονομικές δυσκολίες κατάφερναν να μην του λείπει τίποτα. 
Την επομένη, ήταν σαν να είχε γιορτή. Ξύπνησε από τις 6 το πρωί και περίμενε να ξημερώσει. Όταν το ρολόι έδειξε 8 πήρε την σακούλα και πήγε όλο χαρά στο σχολείο. Ήταν από τις πιο ωραίες του στιγμές. Μάλιστα επειδή έμαθε να είναι περήφανος κάθισε να ανταποδώσει το δώρο που πήρε από τον επιχειρηματία. 
Για δύο ώρες ζωγράφιζε και όταν τελείωσε πήρε τον μπαμπά του και πήγαν στο πολυκατάστημα. Έδωσε την ζωγραφιά και από το προσωπάκι του καθρεπτίζονταν η ευγνωμοσύνη. Μπορεί να μην έχουν έρθει ακόμα τα Χριστούγεννα αλλά καμιά φορά οι ευχές των μικρών παιδιών εκπληρώνονται. 

__________________________

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Ελλάδα από 1974 μέχρι και σήμερα (στοιχεία 2014) εισάγει όπλα κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση

Tasos Anastasopoulos  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Η Ελλάδα από 1974 μέχρι και σήμερα (στοιχεία 2014) εισάγει κατά μέσο όρ...